អាល់ហ្រ្វិដ ណូបែល បង្វែរប្រាក់បាបជារង្វាន់កិត្តិយសដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់
នៅក្នុងលោកនេះ មានពានរង្វាន់កិត្តិយសដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយបុគ្គល និង ស្ថាប័ននានា ជាច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់រាប់រយរាប់ពាន់រង្វាន់។ រង្វាន់ខ្លះមានប្រាក់ជាច្រើនដែលត្រូវបានប្រគល់ ឲ្យជាកិត្តិយសព្រមជាមួយនឹងតួរង្វាន់ រហូតធ្វើឲ្យបុគ្គលដែលបានទទួលរង្វាន់ អាចផ្លាស់ប្តូរស្ថាន ភាពជីវិតពីបាតដៃជាខ្នងដៃបានក្នុងមួយពព្រិចភ្នែកយ៉ាងមិនគួរឲ្យជឿ។
តែក្នុងបណ្តារង្វាន់ដ៏មានកិត្តិយសទាំងអស់នៅក្នុងលោកនេះ គ្មានរង្វាន់ណាដែលមានកិត្តិយសខ្ពង់ខ្ពស់ ហើយនឹងមានឥទ្ធិពលធំបំផុតចំពោះមនុស្សជាតិស្មើនឹង “រង្វាន់ណូបែល” នេះឡើយ។
-ពានរង្វាន់ដែលជារៀងរាល់ឆ្នាំតែងមានមនុស្សម្នាទន្ទឹងរងចាំមើល ការប្រកាស់លទ្ធផលអណ្តាប់ពិភពលោក។
-ពានរង្វាន់ដែលបុគ្គលអ្នកទទួលបាន នឹងក្លាយជាបុគ្គលសំខាន់របស់ពិភពក្នុងមួយពព្រិចភ្នែក។
-ពានរង្វាន់ដែលនឹងជះឥទ្ធិពលចំពោះប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ច នយោបាយ សង្គម សន្តិភាព វិធីគិតរបស់ ប្រទេសជាតិ ហើយនឹងមានផលប៉ះពាល់ដល់ជតាកម្មរបស់មនុស្សជាតិទាំងក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន និង អនាគត។
-ពានរង្វាន់ដែលពេលបុគ្គលបានទទួលរង្វាន់លាចាកលោកនេះទៅ ពត៌មានមរណភាពរបស់គេនឹងក្លាយជាពត៌មានសំខាន់ទូទាំងសកល ដែលជាទីទទួលដឹងទាំងអស់គ្នានៅក្នុងលោក។
មិនគួរឲ្យជឿថា រង្វាន់ដែលមានកិត្តិយសនិងមានឥទ្ធិពលបំផុតដល់ថ្នាក់នេះ ត្រូវបានបង្កើតឡើង ដោយអ្នកជួញដូរអាវុធសង្គ្រាមម្នាក់ដែលមានឈ្មោះថា “អាល់ហ្វ្រិដ ប៊ែរណា ណូបែល”។
អាល់ហ្វ្រិដ ណូបែល កើតនៅថ្ងៃទី ២១ តុលា គ.ស. ១៨៣៣ នៅក្រុងស្តុកហូល៍ម ប្រទេសស៊ុយអែត។ បិតាជាអ្នកជំនួញដែលមានឋានៈយ៉ាងត្រដាបត្រដួសនៅក្នុងស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួន តមកបានធ្វើដំណើរទៅស្វែងរកឳកាសរហូតបានប្រកបមុខរបរកស៊ីនៅប្រទេសរុស្សី។ នៅទីនេះបិតារបស់ណូបែលបានទទួលឳកាសឲ្យធ្វើសម្បទានអណ្តូងរ៉ែ ហើយថែមទាំងជាម្ចាស់រោងចក្រផលិតមីននិងអាវុធសង្គ្រាមនៅក្រុង St.Petersburg។
មុខជំនួញលក់អាវុធសង្គ្រាមហើយនឹងផលិតគ្រាប់មីនលក់នេះឯង នាំទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភមកឲ្យបិតារបស់ណូបែល រហូតគេមានឋានៈជាមហាសេដ្ឋីដែលមានទាំងមាសប្រាក់និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះ។ ពេលគេបានទទួលជោគជ័យនៅប្រទេសរុស្សីហើយ ទើបគេទទួលក្រុមគ្រួសារទាំងអស់មករស់នៅក្រុង St.Petersburg ជាមួយគ្នា។
គា្រប់បែកដែលបិតារបស់ណូបែលបានផលិតនោះ ជាទីត្រូវការរបស់កងទ័ពនៃប្រទេសផ្សេងៗ យ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសក្នុងកំឡុងពេលសង្គ្រាមគ្រីមៀ (crimean war) រុស្សីគឺអតិថិជនសំខាន់ សម្រាប់រោងចក្របិតារបស់ណូបែល។ គ្រាប់មីនដែលផលិតនៅរោងក្រនេះ គឺផលិតចេញពី សារធាតុនីត្រូគ្លីសេរីន (nitroglycerin) ដែលផ្ទុះងាយ ហើយរោងចក្របិតារបស់ណូបែលប៉ុណ្ណោះដែល មានសិទ្ធផ្តាច់មុខក្នុងការផលិត ព្រោះហេតុនេះឯង ពេលគ្រាប់មីននីត្រូគ្លីសេរីនផ្ទុះឡើងនៅទីណា មិនថានៅក្នុងសង្គ្រាម រឺ ក្នុងភេរវកម្មមិនថានៅអ៊ើរ៉ុប រឺ នៅក្នុងលោកក៏ដោយ ឳពុករបស់ណូបែល តែងត្រូវបានបរាមុខថាជាម្ចាស់របស់គ្រាប់មីននោះជានិច្ច។
កេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ឳពុកទើបមកព្រមជាមួយនឹង “សេចក្តីស្អប់ខ្ពើម” រឺពោលបានថាជា “ទុក្ខលាភ” ដែលធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសារមានអារម្មណ៍កង្វល់នៅក្នុងជម្រៅដួងចិត្ត។
តមកក្រោយពេលសង្គ្រាមគ្រីមៀបានបញ្ចប់ រុស្សីចាញ់សង្គ្រាម អាវុធលក់លែងដាច់ ឳពុករបស់ ណូបែល ក្លាយជាមនុស្សដួលរលំ ក្ស័យធនរហូតត្រូវជំលៀស ក្រុមគ្រួសារត្រឡប់មកនៅស្តុកហូមវិញ។ នៅស្តុកហូម ក្រុមគ្រួសាររបស់ណូបែល អាចសាងខ្លួនឡើងវិញបានម្តងទៀត ហើយនៅទីនេះបិតារបស់ណូបែល បានលាចាកលោកទៅយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ មត៌កទាំងអស់របស់គ្រួសារទើបធ្លាក់មកនៅលើដៃរបស់ណូបែល។
“មិនថាធ្លាប់មានអតីតដ៏ងងឹតងងុល ឈឺចាប់គ្រាំគ្រាប៉ុណ្ណា តែមនុស្សយើងក៏អាចចាប់ផ្តើមជីវិត ថ្មីយ៉ាងមានន័យចំពោះមនុស្សជាតិបានជានិច្ច សុំត្រឹមចេះបំភ្លេចរឿងកន្លងហួសទៅហើយចាប់ ផ្តើមសារជាថ្មី”
ណូបែលធំដឹងក្តីនិងមានវ័យចម្រើនឡើងមកក្នុងរោងចក្រជាមួយឳពុកស្រាប់ហើយ ដូច្នេះទើប មិនមែនជារឿងលំបាកដែលគេអាចបន្តតំណែងមុខជំនួញរបស់ឳពុក។ នៅក្នុងយុគសម័យរបស់ណូបែល គេព្យាយាមស្វែងរកវិធីការពារមិនឲ្យគ្រាប់មីននីត្រូគ្លីសេរីនផ្ទុះងាយៗ តទៅទៀត នៅទីបំផុត ថ្ងៃមួយគេក៏ធ្វើបានសម្រេច ហើយដាក់ឈ្មោះគ្រាប់បែក ដែលគេបង្កើតថ្មីមានអានុភាពខ្លាំងលើសដើមជាច្រើនដងនេះថា “គ្រាប់បែកដាយណាម៉ាយ (Dynamite)”។
ការកើតឡើងនៃគ្រាប់មីនដាយណាម៉ាយ នាំទាំងមាសប្រាក់ កេរ្តិ៍ឈ្មោះហើយនឹងសេចក្តីស្អប់ខ្ពើម មកឲ្យណូបែលព្រមៗ គ្នា។ ក្នុងកាលដែលគេចាប់ផ្តើមផលិតគ្រាប់មីនដាយណាម៉ាយ មានប្រទេសជាច្រើន បានប្រឆាំងណូបែលដល់ថ្នាក់មានសណ្ឋាគារជាច្រើនកន្លែងមិនព្រមឲ្យគេស្នាក់ ប្រទេសអង់គ្លេសមិនអនុញ្ញាតឲ្យទំនិញដែលចេញពីរោងចក្ររបស់ណូបែលចូលប្រទេស។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ណូបែលជាមនុស្សមានបេះដូងនៃអ្នកតស៊ូជីវិតនៅក្នុងខ្សែលោហិត ទោះបីមានគេប្រឆាំង រឺស្អប់ខ្ពើម តែដោយនិស្ស័យអ្នកជំនួញ គេមិនព្រមចុះចាញ់ឡើយ។ គេព្យាយាមដើរទៅមុខចូលទៅរកថ្នាក់ដឹកនាំរបស់ប្រទេសផ្សេងៗ ព្រមទាំងបើកចរចាពាណិជ្ជកម្ម ដោយលក្ខ័ណ្ឌដែលពិបាកនឹងបដិសេធ។ តមកប្រទេសដែលធ្លាប់ប្រឆាំងទំនិញរបស់គេ ក៏អនុញ្ញាតឲ្យគេចូលទៅសាងរោងចក្រផលិតគ្រាប់បែកលក់យ៉ាងបើកចំហ ដូចជា ប៉ទុយកាល់ អេស្ប៉ាញ ហ្វិលឡែនដ៍ អ៊ីតាលី អូទ្រីស អាល្លឺម៉ង់ បារាំង កាណាដា ជប៉ុន រួមទាំងប្រទេសដែល ធ្លាប់ប្រឆាំងគេយ៉ាងខ្លាំងដូចជា អង់គ្លេសផងដែរ។
លទ្ធផលនៃការសាងរោងចក្រផលិតគ្រាប់មីននិងអាវុធសង្គ្រាមប្រភេទផ្សេង ព្រមទាំងសមិទ្ធិផលថ្មីៗ ទៀតជាច្រើនមុខ (តែសមិទ្ធិផលផ្សេងៗ មិនត្រូវបានគេចងចាំឡើយ ព្រោះមិនមាន ឥទ្ធិពលប៉ះពាល់ខ្លាំងទាំងក្នុងផ្លូវវិជ្ជមាននិងអវិជ្ជមានស្មើនឹងគ្រាប់មីន) ធ្វើឲ្យណូបែលមានឋានៈ ទាំងជាមហាសេដ្ឋី ជាពាណិជ្ជករ ហើយនឹងជាអ្នកជំនួញអាវុធសង្គ្រាមដែលពិភពលោកស្គាល់គេយ៉ាងច្បាស់។
នៅចុងក្រោយនៃជីវិត ណូបែលចាប់ផ្តើមមានសុខភាពទន់ខ្សោយ ឈឺរ៉ាំរ៉ៃដោយរោគជាច្រើនមុខ ហើយជម្ងឺដែលសំខាន់ក៏គឺ អាការៈជម្ងឺផ្លូវចិត្ត ព្រោះប្រហែលមកពីមានវិប្បដិសារី ដោយសារគ្រាប់បែកដែលគេផលិតឡើង បានផ្តាច់បង់ជីវិតមនុស្ស សន្ធឹកសន្ធាប់គ្រប់ជ្រុងជ្រោយ នៃពិភពលោក។
លទ្ធផលជម្ងឺទាំងផ្លូវកាយផ្លូវចិត្ត ធ្វើឲ្យណូបែលមានការ “ភ្ញាក់ស្មារតី” ដែលផ្ទុះចេញមកពីក្នុងជម្រៅដួងចិត្ត គេមានអារម្មណ៍ថា គេគួរតែធ្វើអ្វីម្យ៉ាង ដើម្បីជាការតបស្នងដល់សន្តិភាពរបស់ មនុស្សជាតិ ដែលគេមានចំណែកយ៉ាងសំខាន់ ក្នុងការបានបេះបោច យកសេចក្តីសុខពីគ្រប់បណ្តារមនុស្សជាតិ។
ក្រោយពេលត្រិះរិះរឿងនេះអស់រយៈពេលជាយូរ នៅទីបំផុត មុននឹងលាចាកលោកនេះទៅមិនប៉ុន្មានឆ្នាំ (គេមរណភាពនៅ គ.ស.១៨៩៦) គេក៏បានសម្រេចចិត្តប្រើហិរញ្ញវត្ថុដ៏ច្រើនមហាសាល ដែលបានមកពីការជួញដូរអាវុធប្រល័យនោះឯង មកបង្កើត “មូលនិធិណូបែល” ដោយគោល បំណងគឺដើម្បីប្រគល់រង្វាន់ ណូបែល ដល់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ដែលមានស្នាដៃឆ្នៃប្រឌិតហើយនឹងរង្វាន់ផ្សេងៗ ទៀត ៥ សាខា គឺ សាខារូបវិទ្យា គីមី ឳសថកម្ម វណ្ណកម្ម សន្តិភាព ហើយនឹង សេដ្ឋសាស្ត្រ។
ក្រោយពេលអាល់ហ្វ្រិដ ណូបែល លាចាកលោកទៅ រង្វាន់ដែលគេបានបង្កើតឡើង ក្លាយជា រង្វាន់ដែលមានកិត្តិយសខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតជាងគេក្នុងលោក ដែលធ្វើឲ្យអ្នកបានទទួលរង្វាន់ក្លាយជា បុគ្គលរបស់ពិភពលោកភ្លាមៗ យ៉ាងគួរឲ្យអស្ចារ្យ។ រាយនាមឈ្មោះរបស់បុគ្គលដែលធ្លាប់បាន ទទួលរង្វាន់ណូបែលដូចជា ម៉ារី គូរី, អាល់ប៊ើត អាញស្តាញ, រពិន្ទរនាថ ថាកូល, ហិមមិងវេយ៍ រឺសូម្បី តែអង្គដាឡៃ ឡាមៈ, អង់សាន ស៊ូជី, អាល់ ករ៍, អម័ត្យៈ សេន, ណែលសាន់ មែនដេឡា, ហើយនឹង ផូល ឃ្រុកមែន សុទ្ធតែជារាយនាមដែលធ្វើឲ្យរង្វាន់ដែលមនុស្សបាបអាល់ហ្វ្រិដ ណូបែលបង្កើតឡើង ក្លាយជារង្វាន់ដែលមានទាំងកិត្តិយស កិត្តិគុណ និងសារៈសំខាន់របស់មនុស្សជាតិអស់រយៈពេលជាយូរអង្វែងឆ្លងកាត់ពេលវេលាកន្លងមក។
នៅក្នុងអតីត អាល់ហ្វ្រិដ ណូបែល គឺ បុរសដែលធ្លាប់លក់អាវុធសង្គ្រាមឲ្យដល់មនុស្សដែលឈ្លក់វង្វេងនឹងភ្លើងសង្គ្រាមទូរទាំងសកលលោក និងមានចំណែកផ្តាច់ផ្តិលសន្តិភាព សន្តិសុខ ចេញពីដើមទ្រូងរបស់មនុស្សជាតិមានចំនួនរាប់មិនអស់ តែក្នុងបច្ចុប្បន្នកាលកន្លងមកជាងមួយសតវត្ស និងត្រង់កណ្តាលពេលវេលាដែលកំពុងរំកិលទៅក្នុងលោកអនាគតហួសគណនានេះ ជឿជាក់យ៉ាងមុតមាំថា ក្នុងលោកនេះនៅមិនទាន់មានរង្វាន់អ្វី ដែលខ្ពង់ខ្ពស់ជាងរង្វាន់ណូបែលនេះទៀតឡើយ។
មិនគួរឲ្យជឿថា មនុស្សបាប អាចប្តូរចិត្តជាអ្នកបុណ្យសុន្ទរទាន ព្រមទាំងមានចំណែកដ៏សំខាន់ក្នុងការសាងលោកជាច្រើនសាខាយ៉ាងគួរមហស្ចារ្យចិត្តដូចបុរសម្នាក់នេះ។
អាល់ហ្វ្រិដ ណូបែល គឺអតីតមនុស្សបាបដែលដឹងថា មនុស្សយើងនេះ មិនថាធ្លាប់មានអតីតកាលដ៏ខ្មៅងងឹត និងធ្លាប់ឈឺចាប់គ្រាំគ្រាប៉ុណ្ណាក្តី ក៏អាចចាប់ផ្តើមសាងជីវិតថ្មីយ៉ាងមានន័យខ្លឹមសារនិងមានប្រយោជន៍ចំពោះមនុស្សជាតិបានជានិច្ច សុំត្រឹមចេះបំភ្លេចអតីតកាល ហើយចាប់ផ្តើមសាជាថ្មី។
តែមនុស្សបាបជាច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ផ្សេងទៀតក្នុងលោកនេះ នឹងមានប៉ុន្មាននាក់ទៅដែលអាចគិតយ៉ាងឆ្នៃប្រឌិតបានដូចជាណូបែលនេះ។
No comments:
Post a Comment